Corporate Napalm

Gisteren kreeg ik geen verbinding met waarbenjij.nu maar vandaag dan maar een nieuw bericht uit Auckland. Afgelopen week was het Sinterklaas vieren met de Nederlanders hier in Auckland wat ondanks de grote groep ontzettend gezellig was. Sinterklaas voelt wat gepaster aan doordat een witte kerst hier ver te zoeken is. Het was bijzonder gezellig en het is toch wel erg fijn om een Nederlandse traditie aan te doen. Zaterdag was er een kerstfeest in het park waar het weer en de gezelligheid een soort bevrijdingsfestival gevoel gaf. Een mooie lente dag en weer fantastisch vuurwerk aan het einde van de show. Na de kerstgevoelens er uit gefeest te hebben in de stad kwam ik in de kleine uurtjes thuis toen mijn huisgenoot, Ka, nog achter zijn laptop geclusterd zat om de virtuele werelden te veroveren ( Het zogehete World of Warcraft). Niet alleen Ka maar ook de internetcafetjes waar ik langs loop zitten op dat moment zitten nog stampvol met het gamende chinezen volk. Je kan zeggen wat je wil over deze Aziaten maar ze doen vol op eer aan hun stereo-types. De manier hoe ze eten, het gamen tot diep in de nacht,het eten van honden, de hello-kitty telefoontjes en tenslotte de meisjes die lijken of ze rechtstreeks uit de game-wereld gemigreerd zijn is hier een vrij normaal straatbeeld. Waar ik in het begin aan hekelde dat het Aziatische volk de stad volledig eigen hebben gemaakt kan ik nu wel inzien, begrijpen en waarderen. Deze cultuur is zo in contrast met de westerse die wij kennen dat het aanpassen voor deze grote groep mensen erg moeilijk is. Het viel mij in eerste instantie ook niet op maar ik heb eigenlijk nog nooit chinezen tijdens het stappen gezien. Ka zegt dan zelf ook dat Chinezen het niet fijn vinden om met onbekende of niet-vertrouwde mensen te zijn. Maar goed ondertussen wel met miljoenen mensen een spel spelen die je niet eens aan kan kijken.

Voor mijn stage heb ik genoeg te doen in een zeer korte tijd. Komende donderdag moet ik een anderhalf uur durende presentatie geven over alles wat ik de afgelopen twee maand verzonnen heb. Ondertussen heb ik een nieuw betoog geschreven als onderdeel van het uiteindelijke advies. Het stuk, dat gericht is aan het management van Australië, vond de manager naast mij het nogal gedurfd en mijn supervisor noemt het ‘Corporate Napalm’. Het wordt hier in ieder geval goed ontvangen omdat het een recentelijk discussie met het kantoor in Australië ondersteund dus ik kan mij eindelijk een beetje nuttig voelen.

Komend weekend ga ik richting Wellington waar ik om een of andere reden naar uit kijk sinds ik hier in Nieuw Zeeland aan kwam. De week daarop doe ik trouwens Wellington weer aan maar dat is onderdeel van de reis naar – en door het zuider-eiland. De komende twee weken doe ik nog onderzoek waarna ik rond oud en nieuw zal rondreizen om daarna nog twee weken het rapport af te ronden. Over 6 weken vlieg ik alweer terug naar mijn Nederland.