Een frisse wind over de bol

Week 11 en een nieuw verslag van 18.000 kilometer verderop. De Kiwi’s zijn opgelucht want eindelijk is de barre en onmenselijke Nieuw-Zeelandse winter voorbij. Kiwi’s hebben amper ervaring met het krabben van de vooruit van hun auto’s en wat voor het algemene negen tot vijf volk in Nederland vrij normaal is, is het hier simpel een tragedie. Arm volk. Hoe dan ook laat de zon zich steeds vaker zien. Doordat ik woensdag en donderdag vroeg onderzoek deed kon ik rond het middag uur vrij nemen en van het heerlijke weer genieten. Door een middag weg te zijn van het kantoor komt er tijd vrij om dingen te doen waar ik normaal geen tijd meer voor heb door de drukke weekenden. Donderdag was het dan ook broodnodig om mijn wilde bos haren weer eens te temmen om te laten zien wie er nou eigenlijk de baas is. De kapper, Francis, was stapsgewijs aan het vragen hoe ik het wou hebben en ‘de helft’ klonk mij wel redelijk vertrouwd in de oren. Beste Francis, echter, had zijn eigen idee over mijn kapsel en verlaagde de kam nog een flink stuk naar beneden waarna hij gelijk het scheerapparaat er doorheen haalde. Met zijn scheerapparaat maaide hij tot 1 cm hoog een strook door het midden van mijn veld haren. Het zag er uit alsof Mozes persoonlijk zijn staf op mijn voorhoofd had gezet en door de zee van haren een pad had gecreëerd. Boer Francis vond de tijd rijp voor de oogst; ‘I think this is better’. En hoewel ik eerst de humor er wel van inzag en ook eerst moest lachen kwam al snel het besef dat er eigenlijk geen terugweg meer was. Mijn krullen zijn even met verlof.

Nu ik eindelijk wat meer op mijn paspoort foto lijk, stamt uit het ‘millimeter avontuur’ in 2010, word ik al wat sneller herkend als de rechtmatige eigenaar. Handig want dit weekend zijn we naar wijn en bier eiland Waiheke geweest. Waiheke kent een mooi landschap en heeft leuke wijngaarden maar het ontbreekt er aan een ‘echt’ dorp. Waiheke staat naast de wijngaarden vol gebouwd met dure villas en kuddes vakantie woningen. Als je Frankrijk en Nieuw-Zeeland als twee bestemmingen in je studiereis hebt kan je moeilijk zonder wijn te proeven je reis afronden. Door mijn werk in Nederland wist ik bij welke naam welke kleur en smaak hoorde maar ik heb het gek genoeg nog nooit eerder zelf gedronken. Mijn schaal van waardering werkt dan ook iets van 1 tot Palm maar ik kwam er wel uit. Wouters Waiheke Wijn Weekend (4W) was een succes want wijn is best te ‘zuipen’.

Verder heb ik het regenachtige deel van het weekend in het Auckland museum doorgebracht. Het museum is gratis maar een donatie wordt erg, heel erg, gewaardeerd. Hoe vaag ze er ook over doen is het museum zelf erg interessant en het vraagt zeker een 2de bezoek want na vier uur ronddwalen had ik slechts de helft gezien.

Komend weekend dan is de planning om richting New Plymouth te gaan voor wat avonturen boven en onder de grond.

Groeten