Raining with a slight chance of making sense

Een nieuwe week, een nieuw verhaal en een nieuwe sessie bij Wouter op schoot. Vertel eens, wat hebben we deze week gedaan? Nou om te beginnen heb ik het eerste hoofdstuk van mijn stage afgerond. In het eerste hoofdstuk keek ik naar de punten in het proces waar het als eerste fout zal gaan. Iedere week doe ik verslag bij mijn supervisor, Mark, om met hem mijn moeilijkheden en de vooruitgangen te bespreken. Dit keer legde ik hem voor wat ik dacht wat het knelpunt in het proces is en wat ik dacht dat als eerste een puinhoop wordt wanneer we het druk krijgen. Midden in mijn pleidooi staat Mark op en geeft mij een reflecterend vest, iets wat hier verplicht is om te dragen, en voor ik het weet volg ik hem de fabriekshal in. Hij staat verbaasd om zich heen te kijken op de plek in de hal die ik momenten geleden tot potentieel ‘ground-zero’ had verklaard. Vervolgens roept hij:’’Makes bloody fucking sense’’ en marcheert weer terug richting kantoor. Een goedkeuring op z’n Nieuw Zeelands en ik kon dan ook met een dikke duim het gesprek weer verlaten. Ofwel, mijn stage gaat (nog) goed.

Afgelopen weekend waren de weersverwachtingen slecht en de plannen waren daarom niet groots. Toch leer je weer iets nieuws over het weer in Nieuw Zeeland; Waar in Nederland bij een ‘’Kleine kans op een buitje in de middag’’ vrijwel betekend dat het non-stop gaat regenen voor de komende drie dagen is het in Nieuw Zeeland anders. Voor Auckland voorspelde ze het gehele weekend regen maar het waren slechts een paar kleine buitjes. Zondag gokte we dan maar ook op een dagje dierentuin, waar ik een ECHTE Kiwi (lees; vogel) heb gezien, waarna we tenslotte aan het einde van de dag toch met een rode gloed op de wangetjes in een kroeg aan de pier zaten. De pier verder is een bruisend stukje leven in de stad. Met een uitzicht over het water en de stad op de achtergrond kan je genieten van heerlijke vis en ijs in de vele restaurantjes.

Aankomend weekend is Labour weekend en dat geeft ons maandag, Labour-day, als een extra vrije dag. Niet werken op de dag van de Arbeid klinkt hetzelfde als je moeder ontwijken op moederdag en persoonlijk snap ik het idee ook niet helemaal. Hoe dan ook levert het een drie-daags weekend op en dat gaan we, vanzelfsprekend, optimaal benutten. Zaterdagochtend ben ik van plan om samen met de traditionele grote groep Nederlanders en een aanvullende delegatie Duitsers, om er een internationale ‘twist’ aan te geven, richting de top van het noorder-eiland te gaan bekend als Cape Reinga.

Dit weekend helaas geen bewijzend beeldmateriaal om mijn verhaal te ondersteunen maar dat ga ik volgende week helemaal goed maken. Wel een kiekje van mijn werkplek, niet schrikken van de leegte maar de foto is genomen om 6 uur ‘s ochtends wanneer ik in de nacht onderzoek deed. Een achterlijke actie die ik deze week, helaas, zal herhalen.

Groeten